Leondard Farruku, i riu shqiptar i cili u gjet i vdekur në anijen Bibby Stokholm, pasi dyshohet se ka vrarë veten, u la pa asnjë lloj ndihme për 12 orë.

Kështu ka pohuar shoku i tij i dhomës, në deklaratën e parë publike mbi ngjarjen e rëndë, që kur 27 vjeçari, i cili kërkonte azil në Angli, u gjet i vdekur në një dhomë dushi në anijen hotel muajin e kaluar,.

Sipas The Guardian, 20-vjeçari Yusuf Deen Kargbo  tha se Farruku ishte një “njeri i mirë dhe i sjellshëm që gjithmonë buzëqeshte”. I riu tregoi se ai dhe Farruku kishin ndarë një dhomë për rreth një javë e gjysmë përpara vdekjes së tij, e cila po hetohet nga ekzaminimet dhe nga Ministria e Brendshme.

“Leonardi nuk fliste shumë anglisht dhe të dy nuk kalonim shumë kohë në dhomat tona gjatë ditës. Por ishte miqësor dhe më tregoi se si t’i varja peshqirët në dhomën e dushit. Ndonjëherë e shihja duke parë video në telefonin e tij. Nuk dija për ndonjë problem të shëndetit mendor që ai mund të kishte pasur.”-tha 20-vjeçari.

Motra e Farrukut, Jola Dushku, 33 vjeçe, e cila jeton në Itali, i tha The Guardian se vëllai i saj nuk kishte probleme të shëndetit mendor, përpara se të vendosej në kampin e emigrantëve nga autoritetet britanike.

Karta e tij e identitetit tregon se atij i ishte dhënë leja për të punuar vetëm disa ditë para vdekjes së tij, për faktin se puna e tij, që mendohej të ishte shërbimi, ishte në listën e profesioneve me mungesë.

Kargbo tha se hera e fundit që e pa të gjallë shqiptarin ishte kur ai shkoi për darkën në dhomën e ngrënies së anijes-kamp. Kur u kthye në dhomën e tij pas darkës dhe donte të përdorte tualetin, ai e gjeti derën të mbyllur dhe mendoi se Farruku ishte duke përdorur banjën, kështu që doli nga dhoma dhe përdori një banjë tjetër.

Më pas ai shkoi në një pjesë tjetër të anijes, ku sinjali Wi-Fi ishte më i mirë dhe bëri një telefonatë të gjatë prej rreth një ore e gjysmë. Më pas ai u kthye në dhomën e tij, u shtri në shtrat dhe e zuri gjumi.

Ai u zgjua herët në mëngjes rreth orës 5:30 të mëngjesit dhe pa që Farrukut nuk kishte fjetur. Më pas ai shkoi në banjë dhe përsëri pa se dera ishte e mbyllur.

“Trokita në derë dhe vazhdova të thosha: ‘Përshëndetje, përshëndetje’, por nuk mora përgjigje,”- tha ai.

Më pas ai ngriti alarmin me personelin e sigurisë në bord.

“Në fillim nuk më morën seriozisht, por pasi i pyeta sërish, erdhën dhe e panë. Kur nuk morën përgjigje, hapën derën me forcë dhe e gjetën Leonardin pa ndjenja. Kisha një ndjenjë të keqe për këtë. Policia vazhdoi të më bënte shumë pyetje dhe nuk më lejuan të kthehesha në dhomën time as për të marrë rrobat apo dokumentet e mia”- shtoi ai.

Ai tha se nuk iu ofrua asnjë mbështetje nga Zyra e Brendshme për traumën që përjetoi.

“Gjërat janë shumë keq në anije. Frika më e madhe në mesin e azilkërkuesve është se autoritetet do të vendosë në punë anijet dhe ne do të zgjohemi duke kuptuar se po lundrojmë për në Ruanda. Për këtë arsye shumë njerëz kanë frikë të flenë natën dhe rrinë zgjuar”- tha ai.

Disa ditë pas vdekjes së Farrukut, 20-vjeçari u largua nga anija si rezultat i ndërhyrjes së shoqatës bamirëse Care4Calais. Ai tani është zhvendosur në një hotel në Cardiff.

 “Unë kam qenë për të parë mjekun atje për të marrë ndihmë për traumën që kalova. Një tjetër vdekje mund të ndodhë atje në çdo kohë. Më shumë njerëz do të vrasin veten. Të gjithë në anije janë të izoluar. Ndihem shumë i stresuar nga gjithçka që ndodhi dhe ankthi dhe depresioni im janë shtuar. Shumë nga njerëzit që Home Office i vendosi në anije janë shumë të rinj si unë.”– tha ai.