Në një ndërtesë me 128 apartamente, ku dikur jetonin mbi 200 banorë, tani ka mbetur vetëm një njeri: 68-vjeçari Nick Wisnewski. Ai është banori i fundit që refuzon të largohet, pavarësisht thirrjeve të vazhdueshme për t’u larguar si pjesë e një projekti rindërtimi që do të sjellë 300 shtëpi të reja.
Për tre vjet, Nick ka rezistuar me vendosmëri ndaj ndërtuesve dhe autoriteteve lokale, të cilat tani po kërkojnë të fillojnë procedura ligjore për ta përzënë. “Kam punuar gjithë jetën time dhe nuk do të lejoj që të ma marrin shtëpinë tani që jam i moshuar,” shprehet ai me pasion.
Nick ka blerë apartamentin e tij në vitin 2017, duke përfituar nga një skemë e uljes së çmimit për rezidentët. Ai thotë se ofertat për ta larguar, përfshirë 35,000 paundë dhe dy vjet banesë pa qira, nuk janë të mjaftueshme për të siguruar një tjetër shtëpi, duke u shprehur se tregu kërkon të paktën 80,000 deri në 100,000 paundë.
“Kur banorët u larguan, lanë pas soba të vjetra dhe rremuja. Tani është shumë qetësi, si një qytezë fantazmë. Nuk kam pasur probleme deri tani, por është e çuditshme të jem i vetmi që jetoj këtu,” thotë ai. Ai gjithashtu shpreh shqetësimin për sigurinë, duke përmendur dritaret e thyera dhe barin e gjallë që nuk merret më me kujdes nga bashkia.
Bashkia e North Lanarkshire ka thënë se do të vazhdojë negociatat për një largim të vullnetshëm dhe se do të ofrojë kompensim të përshtatshëm për Nick. Megjithatë, ai është i vendosur të mbrojë të drejtën e tij për të qëndruar në shtëpinë e tij.
Ai vazhdon të jetë një simbol i vendosmërisë dhe një shembull se ndonjëherë, shtëpia është më shumë se thjesht një vend për të jetuar; është një pjesë e identitetit dhe e historisë së një personi.