Pas 738 ditësh pengmarrjeje në Gaza, lirimi i disa pengjeve izraelite nga Hamasi ka sjellë momente të jashtëzakonshme emocionale për familjet e tyre, të cilat kanë përjetuar një tronditje të thellë dhe gëzim të papërshkrueshëm në kontaktin e parë pas gati dy vitesh makth.

Karakteristike e këtyre çasteve kanë qenë telefonatat e para, ku të afërmit, me lot në sy dhe britma gëzimi, u komunikonin të dashurve të tyre lajmin e kthimit në jetë.

Nëna e Rom Braslfaskit, mes lotësh, pa për herë të parë të birin pas dy vitesh nën kontrollin e Hamasit.

Matar Angrist, një tjetër peng i liruar, dëgjoi për herë të parë zërin e nënës së tij, e cila i tha me zë të dridhur:
“Të dua, po kthehesh në shtëpi, lufta mbaroi.”

Elkana Robot, sapo u lidh me të ëmën, e qetësoi duke thënë:
“Gjithçka është në rregull, qetësohuni.”
Fjalët e tij ishin një lehtësim i madh pas dy vitesh pasigurie dhe ankthi.

Miqtë e Nimron Cohen shpërthyen në festë kur panë fytyrën e tij përmes një video-telefonate në FaceTime, në çastin e parë pas lirimit.

Megjithatë, një detaj shqetësues shoqëroi këto komunikime: në të gjitha telefonatat e para ishin të pranishëm edhe anëtarë të Hamasit, gjë që kufizoi lirinë dhe natyrshmërinë e komunikimit mes pengjeve dhe të afërmve të tyre.