Prodhimi dhe tregtia e Captagonit ka qenë një nga burimet kryesore të financimit për regjimin e Bashar al-Asadit, duke i siguruar miliarda paund në vit dhe duke i mundësuar atij të mbante nën kontroll një ekonomi të varfër dhe të shkatërruar nga lufta civile. Captagon, i njohur ndryshe si “kokaina e të varfërve”, është një drogë amfetaminë që ka fituar popullaritet në Lindjen e Mesme, dhe ka qenë një mjet i fuqishëm në luftën e Asadit për të mbajtur pushtetin. Prodhimi dhe shpërndarja e Captagonit është bërë një industri masive në Siri, dhe regjimi i Asadit ka përfituar drejtpërdrejt nga ky treg, përfshirë edhe mbështetje nga grupe të tjerë, si Hezbollah, dhe mbikëqyrja e aktiviteteve të kontrabandës nga forcat ushtarake siriane.

Captagon u prodhua fillimisht për përdorime mjekësore, si një ilaç për trajtimin e ADHD dhe narkolepsisë, por shumë shpejt u bë një drogë popullore për efektet e saj stimuluese, duke i ndihmuar individët të mbahen zgjuar dhe energjikë për periudha të gjata. Ajo ka qenë një zgjedhje e preferuar për luftëtarët dhe militantët, të cilët e përdorin atë për të përballuar lodhjen dhe për t’u ndjerë të papërshkueshëm nga plumbat. Po ashtu, është përdorur si një mjet për financuar grupe terroriste dhe për të mbajtur në funksion ushtritë dhe milicitë që mbështesin regjimin e Asadit.

Sipas disa vlerësimeve, regjimi i Asadit përfitonte nga shitja e Captagonit më shumë se kartelët më të njohura të drogës në Meksikë, duke krijuar një perandori të drogës që ndihmonte në mbajtjen e pushtetit të tij. Një hetim i kryer nga The New York Times zbuloi se Divizioni i Katërt i Blinduar i Ushtrisë Siriane, i njohur si “Divizioni Captagon”, luante një rol të rëndësishëm në operacionet e prodhimit dhe shpërndarjes së drogës. Ky divizion mbikëqyrte gjithashtu importin e lëndëve të para nga Iraku, duke siguruar furnizimin e fabrikeve të drogës në Sirinë perëndimore.

Përkundër rënies së regjimit të Asadit dhe pushtimit të disa zonave të prodhimit nga rebelët, tregtia e Captagonit nuk është zhdukur plotësisht. Vlerësimet sugjerojnë se prodhimi ka rënë me më shumë se 90%, por disa grupe të vogla dhe individë që ishin të lidhur me regjimin e dikurshëm vazhdojnë të operojnë në kufirin sirian, duke prodhuar Captagon në shkallë të vogël. Disa analistë sugjerojnë se kjo tregti mund të rigjallërohet përmes grupeve të tjera, si milicitë irakiane dhe Korpusi i Gardës Revolucionare Islamike të Iranit, të cilët mund të përfitojnë nga vakuumi i krijuar dhe të përdorin Captagonin për financim dhe forcimin e ndikimit të tyre në rajon.

Në këtë kuadër, shumë vende të Lindjes së Mesme, përfshirë Jordani dhe Arabia Saudite, kanë ndërmarrë masa të ashpra për të luftuar kontrabandën e Captagonit, duke bërë konfiskime masive të drogës dhe duke miratuar sanksione për individët që janë të lidhur me këtë tregti. Kjo ka bërë që Sirisë t’i shërbejë si një burim kryesor për furnizimin global me Captagon, me tregun që është vlerësuar të ketë një vlerë prej 57 miliardë dollarësh.

Edhe pse regjimi i Asadit ka filluar të distancohet nga tregtia e Captagonit në përpjekje për të normalizuar marrëdhëniet me shtetet fqinje dhe për të rindërtuar reputacionin ndërkombëtar, shumë analistë janë të mendimit se tregtia e Captagonit mund të vazhdojë të jetë një mjet për gjenerimin e të ardhurave dhe për forcimin e ndikimit në rajon. Në këtë kontekst, Captagon ka mbetur një pjesë e pandashme e konfliktit dhe të ardhurave për grupe dhe individë që kërkojnë të ruajnë pushtetin dhe kontrollin në një rajon të destabilizuar dhe të mbushur me pasiguri.