Kur Saturni lë gjurmën në hartën tuaj të lindjes ose thjesht kalon pranë pikave të nxehta në qiellin tuaj personal, dashuria ndryshon shije. Jo më pambuk sheqeri, por kafe e hidhur, e zgjuar dhe e pafiltruar. Në vend të perëndimeve romantike të diellit, lindin pyetje të pakëndshme. A më respekton vërtet kjo marrëdhënie? A dua ende të investoj në këtë histori, apo po e zvarris?
A janë disa ndjenja të pjekura, apo thjesht një justifikim për të shmangur të qenit vetëm? Askush këtu nuk pretendon se është e lehtë. Por ka një lloj magjie në të gjithë këtë. Si kur humb rrugën për një moment dhe vetëm më vonë, gjen forcën për të filluar nga e para nga një vend i ri. Çdo shenjë e zodiakut e përjeton atë në mënyrën e vet, por ndjesia e përbashkët është ajo e realitetit që ngutet.
Pranoni që jo gjithçka është nën kontroll dhe kjo është në rregull, bëni një pushim edhe mendërisht nga drama, flisni qartë, edhe kur duket e sikletshme, besojini kohës, edhe nëse duket si armiku numër një. Kjo do të thotë, nuk është se dikush duhet të bëhet shenjtor ose super-zen. Por të qëndrosh i ndershëm, me veten dhe me të tjerët, është tashmë gjysma e betejës. Në planin afatgjatë, Saturni funksionon më shumë si dikush që pastron dhomën, jo si dikush që e kyç zemrën e tij.
Fillimi nga e para pas Saturnit; të doni njëri-tjetrin pa frikë. Pasi kalon stuhia e Saturnit, ndodh një gjë e çuditshme, por e bukur. Marrëdhëniet që zgjasin janë padyshim më të forta. Ato duken të kalitura si çeliku që nuk mund të thyhet më. Megjithatë, ajo që shkatërrohet shpesh lë një ndjesi lehtësie, sikur të ishte e nevojshme. Mënyra si doni ndryshon. Bëhet më “reale”, më pak një shfaqje për të tjerët dhe më thelbësore për veten tuaj.
Dashuria mbijeton vetëm nëse është e vërtetë. Marrëdhëniet e rreme prishen dhe kjo shpesh është një dhuratë, jo një ndëshkim. Ndonjëherë duhet të ndalesh, të mësosh të thuash jo, ose edhe thjesht të dëgjosh veten me të vërtetë.