Në moshën 90 vjeçare, Dame Judi Dench, një nga aktoret më të dashura dhe të respektuara të kinemasë britanike, foli sinqerisht dhe me dhimbje rreth pjesës si shikimi i saj është përkeqësuar për shkak të degjenerimit të lidhur me moshën, që iu diagnostikua në vitin 2012. Në një intervistë për ITV News, artistja foli për sëmundjen dhe si i ka ndryshuar jetën e përditshme, duke pranuar se nuk mund të lexojë më, të shikojë televizor apo të njohë njerëzit përreth.
Gjatë intervistës me mikun dhe kolegun e hershëm, Sir Ian McKellen, Judi Dench shpjegoi si humbja e shikimit ka ndikuar në marrëdhëniet e saj me të tjerët. Por, Ian komentoi me ëmbëlsi: Por ne mund të të shohim. Judi u përgjigj me një buzëqeshje dhe shtoi: Po dhe mund ta shoh profilin tënd e të njoh sepse të njoh shumë mirë, me shallin tënd të Macbeth-it. Por nuk mund të njoh askënd tjetër. Njerëzit mendojnë, “oh, shikoje, është shumë e bukur”, por kjo vetëm sepse unë nuk shoh. Nuk mund të shikoj televizor, nuk mund të lexoj.
Pastaj McKellen e pyeti me shaka: “A shkon te të panjohurit totalisht dhe u thua, “është shumë mirë që të shoh përsëri?” Judi qeshi dhe pranoi: Po, ndonjëherë! Në vitin 2021, në një aktivitet për Fondacionin Vision në Londër, Dench foli për vështirësinë në rritje në leximin e skenarëve për shkak të shikimit që i përkeqësohej me shpejtësi.
Gjen një mënyrë për të ecur përpara dhe për të kapërcyer gjërat që janë shumë të vështira. Më është dashur të gjej një mënyrë tjetër për të mësuar pjesë e gjëra të tjera. I bëj miqtë e mi të ngushtë të m’i përsërisin vazhdimisht. Duhet të mësoj përmes përsëritjes e shpresoj vetëm që njerëzit të mos vënë re shumë nëse pjesët janë krejtësisht të gabuara!
Çfarë është Degjenerimi Makular (AMD)? Degjenerimi makular i lidhur me moshën (AMD) është një sëmundje që prek pjesën qendrore të retinës, të quajtur makulë, përgjegjëse për shikimin e mprehtë dhe të detajuar. Eshtë shkaku kryesor i humbjes së shikimit tek njerëzit mbi 50 vjeç.
Personat e prekur, si Judi Dench, shpesh e ruajnë shikimin periferik, por humbasin aftësinë për t’u përqendruar në fytyra, për të lexuar ose për të njohur objekte nga afër. Sëmundja mund të përparojë ngadalë ose shpejt dhe në raste të rënda, të dëmtojë përgjithmonë shikimin qendror. Ndërsa nuk ka kurë përfundimtare, trajtimet dhe terapitë mbështetëse mund ta ngadalësojnë përparimin e saj dhe të përmirësojnë cilësinë e jetës së përditshme.