Largimi i papritur nga jeta i këngëtarit të dashur Shpat Kasapi ka lënë një boshllëk të thellë në zemrat e publikut shqiptar. Muzika e tij, energjia në skenë dhe mënyra se si bashkonte brezat në valle dhe festa, do të mbeten përherë pjesë e identitetit tonë kulturor. Në këtë ditë zie për artin shqiptar, sjellim një histori që rrallë është treguar, një moment kyç i karrierës së tij që e prezantoi para publikut grek për herë të parë.

E kam njohur Shpat Kasapin në kulmin e karrierës së tij. Ishte një djalosh i talentuar, i edukuar dhe jashtëzakonisht i sjellshëm, nga ata njerëz që i fiton me një herë zemrat e të gjithëve. Megjithatë, në atë kohë, karriera e tij në Shqipëri po kalonte një periudhë sfiduese, sidomos pas pjesëmarrjes në “Top Fest”.

Por ndërkohë që në Shqipëri dhe trojet shqiptare fama e tij po pësonte ngritje, këngët e tij kishin nisur të dëgjoheshin gjithnjë e më shumë në Greqi, jo vetëm nga shqiptarët emigrantë, por edhe nga vetë grekët, të cilët e pëlqenin ritmin dhe stilin e tij modern folk-pop. Megjithatë, Shpati kurrë nuk ishte prezantuar në një studio televizive greke.

Kur mësova se Shpati do të mbante koncertin e tij të parë në Athinë, një nga organizatorët më kërkoi ndihmë për ta promovuar. Duke njohur mirë median greke dhe drejtueset e emisioneve të mëdha, e dija se platforma ideale do të ishte Televizioni ANT1, me programin e famshëm të mëngjesit “Proino Kafe”.

Emisioni drejtohej nga Eleonora Meleti, një mike e imja dhe një figurë e njohur në Greqi, sot deputete në Parlamentin Europian. E telefonova, i propozova idenë, dhe ajo jo vetëm e pranoi, por u entuziazmua menjëherë që për herë të parë do të prezantonte një këngëtar shqiptar në një prej programeve më të shikuara të vendit.

Kur mora konfirmimin, telefonova Shpatin. Nuk e besonte. Ishte një ëndërr e vjetër për të, të dilte në një televizion grek, dhe më në fund do të bëhej realitet.

Mbërritëm herët në studiot e ANT1. Që në hyrje, paraqitja e Shpatit, i gjatë, karizmatik dhe me një buzëqeshje imponuese, e la Eleonorën të befasuar. Nuk ngurroi ta quante menjëherë: “Saki Rouvas i Shqipërisë.”

Edhe vetë titrat e emisionit atë ditë shënonin: “Sakis Ruvas tis Alvanias.” Pjesa e intervistës solli një pengesë të vogël ku Eleonora donte të fliste greqisht, por Shpati nuk e njihte gjuhën. Më propozoi mua të përkthesha drejtpërdrejt në studio. Hezitova, se nuk jam përkthyes profesionist  i thashë,— por ajo më siguroi: “Mos u shqetëso, nuk do bëjmë filozofi. Thjesht pak bisedë për karrierën, pastaj ai do të këndojë.”

  Intervista shkoi shkëlqyeshëm. Përkthimi im i mjaftoi, ndërsa komplimentet që Eleonora i bëri Shpatit para miliona teleshikuesve ngritën edhe më lart imazhin e tij por edhe të shqiptarëve. Më pas, interpretimi i Shpatit i la grekët pa fjalë. Pas atij emisioni, për shumë ditë mediat dhe publiku grek flisnin për zërin, stilin dhe bukurinë e tij.

E tregoj këtë histori sot për herë të parë, sepse ajo pasqyron më së miri rëndësinë e imazhit të Shpat Kasapit,  jo vetëm si artist, por si një ambasador i kulturës sonë. Në një vend ku shpesh shqiptarët njiheshin vetëm si punëtorë të palodhur, Shpati tregoi se kombi ynë ka edhe artistë të mëdhenj, të talentuar, të bukur në skenë dhe të jashtëzakonshëm në shpirt. Ajo ditë në Greqi ishte një kulm i padiskutueshëm i karrierës së tij ndërkombëtare, dhe një kujtim i çmuar që sot merr një tjetër peshë, të hidhur, por fisnike.

Shpat Kasapi do të mbetet përherë zëri që bashkoi shqiptarët dhe i dha muzikës sonë një shkëlqim që nuk shuhet kurrë bashkë me vallen e tij të preferuar./Marko Caka