Ka shenja që përballë një situate zgjedhin gjithmonë qasjen më teatrale, sikur Hollywoodi të bënte një vazhdim të jetës së tyre. Kini kujdes: po flasim për ata që i duan fundet dramatike.
Akrepi udhëheq, me reputacionin e tij për zotërimin e emocioneve: për ta, dashuria nuk është kurrë e vakët, as zemërimi një çështje e qetë. Drama, intensitet, një shikim si në film: është shenja e pasionit ekstrem, edhe kur do të ishte e lehtë ta mbyllje me një buzëqeshje.
Po Luani? Mbreti i xhunglës gjithmonë ka nevojë për duartrokitje, një kthesë përfundimtare, një ovacion në këmbë. Nëse historia mbaron pa asnjë moment, ekziston rreziku që ai të kthehet dhe ta rishkruajë skenarin.
Dhe pastaj është Gaforrja: kini kujdes, reputacioni i tij si një njeri i butë është mashtrues. Në realitet, kur zemra e tij është e shpuar, ai mund të bëhet regjisor i dramave të denja për telenovelat më të mira.
Shkurt, shenjat e dramës janë ata që duan të shfaqin emocionet e tyre në çdo detaj. Për mirë a për keq.
Një pyetje që shumë veta ia kanë bërë vetes të paktën një herë: a është vërtet e nevojshme kaq shumë dramë? Për disa shenja, po. Pra, çfarë i shtyn ata të përfundojnë me një zhurmë në vend të një ngritjeje supesh?
Intensiteti emocional: Shenja si Akrepi dhe Gaforrja përjetojnë gjithçka sikur të ishte hera e parë (dhe ndoshta e vetmja). Për ta, emocionet janë valë gjigante; nuk ka asnjë mënyrë për t’i shpëtuar thatësisë.
Duhet të mbahet mend: Luani kërkon skenën. Një fund dramatik mbetet në kujtesë, duke u bërë një histori, pothuajse një legjendë.
Frika nga banaliteti: për disa, asgjë nuk është më e keqe se një fund i parashikueshëm. Një lamtumirë në një bisedë? Kurrë; më mirë një deklaratë në shi ose një letër zemërthyes që do të hyjë në histori.
Këto sjellje nuk janë çuditshmëri të panevojshme. Ato janë ngjyrat e ndritshme të mënyrës së tyre të të qenit në botë. Drama ndonjëherë është e nevojshme për t’u ndjerë gjallë. Ose thjesht për t’u siguruar që ajo që përjetuan ishte e vërtetë, të paktën pak.