Sindroma Piter Pan është dëshira për të mos u rritur kurrë. Por ndryshe nga djali i vogël që fluturon keq në romanin e JM Barrie, të gjithë ne rritemi, të paktën fizikisht. Kur dikush nuk mund të pranojë procesin e vet të pashmangshëm të plakjes, ata do të dështojnë të jetojnë një jetë të lumtur dhe produktive. Ata do të luftojnë me marrëdhëniet dhe nuk do të duan kurrë një familje.

Nëse ata kanë një partner dhe fëmijë, ata nuk do të merren me jetën familjare dhe nuk do të kontribuojnë në drejtimin e shtëpisë. Ata zakonisht do të luftojnë për të përparuar në karrierën e tyre, duke mos arritur të punojnë sa duhet për të fituar promovime dhe duke qenë të prirur për punë. Ata mund të kenë një “ëndërr të madhe” dhe nuk bëjnë asgjë për të përmbushur.

Sindroma Piter Pan është komplekse dhe zakonisht shkaktohet nga një fëmijëri e pakënaqur ose e paplotësuar. Por mund të mjekohet. Me këshillim dhe angazhim, njerëzit me sindromën Piter Pan mund të jetojnë jetë të lumtur të përmbushur. Shpesh prek meshkujt krahasuar me femrat dhe shoqërohet edhe me paaftësi për të dashuruar. Një person që vuan prej këtij sindromi, është i papjekur, i arratisur nga realiteti apo nga vetja, dhe ruan tiparet e fëmijërisë edhe në moshë madhore.

Piter Pani i përjetshëm është një i rritur që sillet si një fëmijë, që jeton në një të tashme të përjetshme, pa rregulla, sepse rregullat nuk i janë imponuar dhe nuk i janë mësuar ndonjëherë. Psikologia Viola Poggini, pjesë e “Urdhrit të Psikologëve të Lazios”, na jep më tepër detaje për të kuptuar më mirë se çfarë përmban, cilat janë shkaqet dhe si mund të kapërcehet sindroma e Piter Pan.

Sipas saj, prindërit modernë janë distancuar nga modeli autoritar për të marrë një model shumë mbrojtësndaj fëmijëve. Ata janë më tepër të interesuar t’i kënaqin fëmijët, duke iu larguar detyrës së tyre thelbësore, që është edukimi. Në këtë mënyrë ata rrezikojnë t’u dërgojnë fëmijëve të tyre një mesazh tëgabuar, duke i shtyrë ata të mendojnë se “nëse prindërit më mbrojnë mua, kjo ndodh sepse nuk i kam aftësitë dhe kompetencat për ta mbrojtur vetë veten“. Kjo gjë ka efekte në vetëvlerësimin e fëmijëve. Nuk ka pjekuri më të madhe, përveç përballjes me zhgënjimet, me gabimet dhe me dështimet që duhet të jetë në gjendje të përjetojë çdo i ri përmes veprimeve të tij. Përpjekja e disa prindërve për t’i mbrojtur fëmijët e tyre nga zhgënjimi, gjeneron të rinj që mbeten përherë fëmijë, sikurse ndodh me protagonistin e “Piter Pan”.