Një studim i ri ndërkombëtar, i publikuar në revistën shkencore PNAS, hedh dritë mbi faktorët kompleksë që qëndrojnë pas abstinencës seksuale. Rezultatet sugjerojnë se abstinenca nuk është gjithmonë rezultat i zgjedhjes personale apo mungesës së fatit, por ndikohet nga një kombinim i gjerë faktorësh biologjikë, socialë dhe psikologjikë.

Hulumtimi u krye mbi një kampion të gjerë prej dhjetëra mijëra pjesëmarrësish nga Britania e Madhe dhe Australia, dhe është udhëhequr nga studiuesi Brendan Zietsch. Sipas tij, kuptimi më i thellë i shkaqeve të abstinencës është thelbësor për të adresuar ndikimet që ajo mund të ketë në mirëqenien individuale dhe sociale.

Faktorët kryesorë që ndikojnë në abstinencën seksuale

Sipas studimit, disa nga faktorët që lidhen me mungesën e aktivitetit seksual përfshijnë:

Karakteristikat gjenetike, të cilat ndikojnë në dëshirën seksuale ose në ndërtimin fizik dhe emocional të individit.

Faktorët socialë, si mungesa e kontakteve ndërpersonale, izolimi social ose ambientet me mundësi të kufizuara për njohje dhe ndërveprim.

Gjendja mendore dhe personaliteti, duke përfshirë nivelet e ankthit, vetëbesimit, apo vështirësitë në ndërtimin e marrëdhënieve emocionale.

Një kategori e veçantë: Aseksualiteti dhe “incel”-ët

Studimi bën dallimin midis individëve që vetëidentifikohen si aseksualë, pra që nuk ndjejnë dëshirë seksuale në mënyrë të natyrshme, dhe atyre që përjetojnë abstinencë të pavullnetshme, për shkak të mungesës së partnerit ose vështirësive në krijimin e lidhjeve.

Në rastet më ekstreme, kjo e fundit shoqërohet edhe me grupe të caktuara online, të njohura si “incel” (beqarë të pavullnetshëm), ku përveç vetmisë, shpesh hasen edhe probleme të tjera të natyrës sociale dhe psikologjike.

Impaktet e abstinencës dhe rëndësia e ndërhyrjes

Ekspertët theksojnë se abstinenca seksuale afatgjatë, sidomos kur është e pavullnetshme, mund të shoqërohet me pasoja si ndjenja vetmie, stres, apo ulje të mirëqenies së përgjithshme. Rrjedhimisht, rezultatet e studimit vënë në dukje nevojën për zhvillimin e strategjive mbështetëse dhe qasjeve sociale që ndihmojnë individët të krijojnë marrëdhënie të shëndetshme dhe të qëndrueshme.

Studiuesit nënvizojnë se kuptimi gjithëpërfshirës i këtij fenomeni kërkon ndërthurjen e analizës shkencore me ndërhyrjet sociale dhe kulturore, duke respektuar përzgjedhjet personale, por edhe duke adresuar barrierat që i bëjnë marrëdhëniet të vështira për një pjesë të popullsisë.